[zaloguj się]
[pdf]

KIEP (1) sb m

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
G kiepa
V kiepie

sg [G kiepa.] ◊ V kiepie.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) ‒ XVIIIw.

1. Wyraz obelżywy: dureń lub partacz: Tákże káżdy gdy cnotą/rozum záhártuie/ Wierz mi natrudnieyſzy pień/ ſnádnie rozłupuie. Ale kiedy gi też ták/ ledácżym záklepye/ Może go też przywitáć/ witay pánie kiepie. RejZwierz 139.
2. [Żeński narząd płciowy:
Zwrot: »dać kiepa«: ut se tibi daret ad prostituenduam, alias yzezbi dala kyepa ActIudGn 1525 nr 1790.]

KW