[zaloguj się]
[pdf]

[KIERDASZ sb m

-a-, -å-; tekst nie oznacza é.

Fleksja
sg pl
G kierdåsz(o)w
A kierdasza

sg A kierdasza. ◊ pl G kierdåsz(o)w.

Sł stp, Cn brak.

Brat; pobratymiec, towarzysz (z tur. kardasz); tu przen na oznaczenie żołnierzy i wodzów tatarskich, chociaż w odniesieniu do panujących i wodzów wyraz na Wschodzie nie używany: [Książęta litewskie] Z máłego wielkie páńſtwo męſtwem rozſzyrzyli/ A kierdaſzow Tátárſkich cżęſto łby krwáwili. StryjGoniec N2v (Linde); Erdywił Ziwibundow ſyn [...] Brzeſcia/ Mielniká/ Drohicżyná/ doſtał/ Kierdáſzá Zawolſkiego s hordą ſchwoſtał StryjGoniec O3v (Linde).]

ZZa