[zaloguj się]
[pdf]

[KISIEL sb m

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N kisiel
G kisielu

sg N kisiel. ◊ G kisielu.

Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w.

Potrawa z mąki rozczynionej wodą i poddanej fermentacji, rodzaj żuru; farina melle et fermento subacta, farina mellita et fermentata Cn: á co byłá ieſzcze trochá żywnośći/ s tey kazał dwie kádźi kiſielu rozſczynić/ á trzeći ſity miodowey/ to wſzyſtko kazał wywieść Piecinigom do obozu StryjKron 133 (Linde); Volck Hhh2v.
Przen: Człowiek miękki, nie lubiący wojen: Tak ci to zawdy bywa [...]: po spokojnym panie waleczny nastawa, a po walecznym będzie zaś jakie ciasto. [...] Także i po Wasylu pewnie, że jaki kisiel będzie. PismaPolit 446.]

MM