Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KITLICZKA

Następne hasło: [KITNE] »

KITLIK (11) sb m

Fleksja

	sg	pl
N	kitlik	kitliki
A		kitliki

sg N kitlik (9). ◊ pl N kitliki (1). ◊ A kitliki (1).

St stp notuje, Cn s.v. kitel, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Znaczenia

1. Dem. od „kitel” ‘rodzaj płaszcza’; z neutralizacją funkcji deminutywnej (3)
2. Rodzaj kamizelki lub kurtki damskiej (być może watowanej, obcisłej) (8)

1. Dem. od „kitel” ‘rodzaj płaszcza’; z neutralizacją funkcji deminutywnej; cucula, saga, sagum Mącz (3): Sagum, chlamys militaris quadra, Opończány ſáran álbo kitlik był v Rzimianów który żolnierze ná zbroyę przyobłoczyli/ miáſto też wſziſtko czáſu woyny tákowymże xtałtem ſzáty nośili Mącz 364b, 364b, c.

2. Rodzaj kamizelki lub kurtki damskiej (być może watowanej, obcisłej); tunica pectoralis BartBydg (8): BartBydg 163b; Kitlikii s Fereti Kitlik Axamitni czarni, Lanczuſkiemi zlotemy miaſto bramu awtowany. WyprKr 29; Kitlik Axamitni czarni z rękawi i z zaloſką. ſobolmy z bobrem poszity WyprKr 87v; Kitlik s drotowim zlotem, na ſrebrnym rąmbku WyprKr 109, 29v, 87v.

W charakterystyeznyrn połączeniu: kitlik aksamitny czarny (3).

Wyrażenie: »kitlik zwierszchni« (1): Kitlik zwierſchni ſdrotowe^go zlota WyprKr 37v.

Synonim: 1., 2. żupica.

Cf KITELEK, KITLICZEK