![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KLENOTNIK | Następne hasło: KLEŃ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KLENOTNY (1) ai
Fleksja
A pl subst kl(e)n(o)tn(e).
Sł stp: klejnotny, Cn brak, Linde XVIII w.: klejnotny.
Przymiotnik od „klenot” ‘herb, godło’: S thych ártycułow przerzecżonych/ was Krześćijány y dobremi ludzmi [Jagiełło] podzyáłał z nicżemnych / rozdawſzy wam podárzenia klenothne/ ktorych Polſkie Rycerſtwo vżywa zá oſobny znák ſláchectwá BielKron 390v.
MM