[zaloguj się]
[pdf]

KLĘCZEŃ (7) sb m

e jasne.

Fleksja
sg
N klęczeń
G klęcznia
I klęczniem

sg N klęczeń (3). ◊ G klęcznia (3). ◊ I klęczniem (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

astron. Jeden z gwiazdozbiorów zodiaku, zwany inaczej Herkulesem; Engonasis, Hercules, Ingenicla, Ingeniculatus, Ingenieulus, Nixa genu species, Nixus in genibus, Sidus in genibus a. ingenieulus Cn (7): (nagł) Klęczen. (‒) NIe dáleko téy głowy okrutnégo wężá/ Widáć żáłoſny wyraz poklękłégo mężá. KochPhaen 3; IEſt y lutnia ná niebie [...] przy lewym kolenie Klęczniá záwieſzoná. Máiąc łeb z drugiéy ſtrony ptáſzy podle śiebie. Między ktorym/ á klęczniem/ tkwi w okrągłym niebie. KochPhaen 11, 20, 21 [2 r.], 23.

ZCh