[zaloguj się]
[pdf]

KLINIASTY (4) ai

a jasne.

Fleksja
sg
mNkliniasty fN
Akliniasty Akliniastą

sg m N kliniasty (1). ◊ A kliniasty (1). ◊ f A kliniastą (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „klin” ‘trójkąt’; w kształcie trójkąta; cuneatus Calep, Cn; triangularis, triangulus, trigonalis, trigonicus, trigonus, triquetrus Cn (4): ſukná cwykiél/ to ieſt płát kliniáſty/ w wodę wetknął Oczko 11; Cuneatus ‒ Kliniaſtij. Calep 277b.
Szereg: »kliniasty albo tryjangulowy« (2): Na rekawiech szati Axamitnei czarney, wKoſtke kliniaſtą. albo triangulową WyprKr 41, 65v.

Synonimy: trojgranisty, tryjangulowy, trzygranny, trzygranowity, trzykątny.

Cf KLINOWATY

ZCh