[zaloguj się]
[pdf]

KLINIK (1) sb m

Fleksja

N sg klinik.

Sł stp brak, Cn s.v. klin, Linde XVII – XIX w.

Dem. od „klin” ‘trójkąt’; tu drewniana część pługa o trójkątnym kształcie; cuneolus, epischis Cn: GAdáli towárzyſze/ co pługá nie ználi/ Ktorą dziurę ná ſámym końcu tám widáli. Powiedáli iż klinik ná ſámym oſtátku/ Ieſt przybity co ſtrzeże tám wſzytkiego ſtátku. RejFig Bb8.

Cf KLINEK

ZCh