« Poprzednie hasło: [KLUCHTA] | Następne hasło: KLUCZEK » |
KLUCZ (354) sb m
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | klucz | klucze | klucza |
G | klucza | kluczów, kluczy | kluczu |
A | klucz | klucze | |
I | kluczem | kluczmi, kluczami | |
L | kluczåch, klucz(o)ch |
sg N klucz (42). ◊ G klucza (8). ◊ A klucz (54). ◊ I kluczem (38); -em (5), -(e)m (33). ◊ pl N klucze (35). ◊ G kluczów (18), kluczy (16); -ów RejKup, OrzList (2), OrzRozm, RejAp (2), RejPos (2), WujJudConf (4), LatHar, SarnStat (2); -y ZapWar (2), LibMal (4), KarnNap, SkarJedn (6) WujNT; -ów : -y KromRozm III (2 : 1), GostGosp (1 : 1); ~ -ów (2), -(o)w (16). ◊ A klucze (102). ◊ I kluczmi (18), kluczami (14); -mi LibMal (2), RejKup, UstPraw, OrzRozm, OrzQuin, RejAp (2), RejPos (2), HistLan, SkarŻyw, WujNT (2); -ami OrzList, KwiatOpis (2), NiemObr, ActReg; -mi: -ami SarnStat (4 : 9); ~ -ami (13), -(a)mi (1). ◊ L kluczåch (6), klucz(o)ch (1); -åcb : -(o)ch RejPos (1 : 1); ~-åch (3) KromRozm III, RejPos, RejPosRozpr, -ach (2) WujJud, WujJudConf’, -(a)ch (1). ◊ du N (cum nm) klucza (1) GostGosp 56. ◊ G (cum nm) kluczu (1) ZapWar 1523 nr 2296.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XIX w.
- 1. Mały, podłużny metalowy przedmiot przystosowany do otwierania i zamykania zamka
(335)
- W przen (21)
- Przen: Środek, sposób pozwalający na osiągnięcie, zrozumienie, zdobycie czegoś; wyjaśniający coś; doprowadzający do czegoś; ważny punkt umożliwiający dostęp do czegoś, opanowanie czegoś (29)
- a. Zamknięcie, zabezpieczenie (18)
- b. Dostęp do czegoś; symbol nieograniczonej nad czymś władzy (183)
- 2. Zespół majątków ziemskich (17)
- 3. Podpora w kształcie rozwidlonej u góry żerdzi; tu w funkcji n-pers (1)
- 4. Zestawienie w funkcji n-loc: »Witułtowy klucz« (1)
klucz do czego (9): Theſz zeznal yſz ſobye vczinyl klyucz do ſpidwaſchow panyey ſwoyey LibMal 1550/153v, 1543/77, 1551/163, 164; Miedzy złoczyńſtwo theż poczytáią kiedy kto rzecz krádźioną ma wſwoim ſchowániu/ do ktorego ſam nośi klucz GroicPorz m3v; UstPraw G2v; HistRzym 64y; SkarKaz 80b. Cf »klucz do zamku«.
klucz od czego (6): LibMal 1551/163, 163v; Krol tedy kazał ofiar do kościołá nákłáść/ drzwi zápiecżętowáć á zámknąć/ á ſam klucż od kościołá wzyął. BielKron 111v; HistLan E2v; GostGosp 26. Cf »klucz od kłotki«, »klucz od zamku«.
W charakterystycznych połączeniach: klucz paniej, sędziego (2), stary, wielki, wojewodzy (2); klucz posłan; klucza dać, dostać (3), nażycżyć; klucz(e) bierać, chować, gubić, mie(wa)ć (5), nosić, naczynić (uczynić) (3), (od)da(wa)ć (dan) (13), przesłać (przysłać) (2), (s)kryć (2), urobić, używać (2), wieszać, wrzucić (3), wziąć (4); drzwi kluczem przepędzone; odesłać z kluczem.
»klucz o jednym zębie« = wytrych (2): Zeznal yſch vdzialawſzi ſzobye klyucz o yednym zembye dwa krocz Annye dzyewcze zuchowſkiego thegoſz klucza dall, aby do pywnycze po pywo czarne othworzila, kthora goſzpodarzs zamkyem ſzwym zawyerall LibMal 1546/ 114, 1546/115V.
»klucz od kłotki« (1): Otoż od iedney kłotki ieden klucż iednemu/ A od drugiey zárázem oddawam drugiemu. HistLan E2v.
»zamkowy, od zamku, do zamku klucz« [szyk 2 : 1] (1 : 1 : 1): BielSpr 74; dwá klucżá bywáią do iednego zamku. GostGosp 56, 54.
»kluczem zamykany; pod zamknieniem kluczow« [szyk 2 : 1] (2; 1): A ták chcemy/ áby kśięgi przerzeczoné álbo Aktá Wiéców wálnych pod zámknieniém trzech kluczów [sub clausura trium clavium JanStat 505] od tego czáſu były chowáné SarnStat 748, 537, 938.
»klucz złodziejski« = wytrych (2): Item Powyada yſz v pana Mokronoſkiego ſluzącz klyuczi zlodzyeiſkych ſſobye yeſth Naczinyll LibMal 1551/159, 1551/159.
»zamek i klucz« (1): Kſięgi Zyemſkie máią być chowáne w zámknieniu/ Do ktorych kſiąg máią być try [!] zamki y trzy klucze UstPraw G2v.
»stracić od zamku klucze« = prawdopodobnie dostać biegunki (1): Bo niepomoże pigułá Kiedy wbok kole rywułá Doktor ſtoiąc w możderz tłucze Pan ſtráćił od zamku klucze Więc mu leie w gardło ſerop RejRozpr G4v.
klucz czego (6): BibRadz Apoc 9/1; RejAp 77v marg, Ee; Widziałem ániołá sſtępuiącego z niebá/ máiącego klucz przepáśći [clavem abyssi]/ y łańcuch wielki w ręce ſwoiey. WujNT Apoc 20/1, Apoc 9/1, s. 859.
klucz do czego (3): RejAp 76, 77v; A cżynić to miał Antichriſt ten/ ktorego Ian w Obiáwieniu ſwym gwiazdą z niebá ná źiemię vpádłą názywa/ klucżem onym do przeáśći wźiętym. CzechRozm 188v.
klucz od czego (2): iż iey dan ieſt klucż od ſtudniey przepáśći. RejAp 77, 164v.
klucz czego [= do czego] (4): SkarJedn 372; StryjKron A; Biádáſz wam Zakonnym Doktorom/ iżeśćie odięli klucz wyrozumienia [clavem scientiae]: ſámiśćie nie weſzli/ á tych ktorzy wchodźili liámowáliśćie. WujNT Luc 11/52; Szpiżárnia y kluce táiemnic Bożych. SkarKaz 80b marg.
klucz czego [= będący czym] (1): Y w nim pokoiu onego [... ] vżył [... ] ná cżytániu piſmá S. do ktorego mu Pan Bog głęboki rozum/ klucżem łáſki ſwey otwarzał. SkarŻyw 86.
klucz do czego (10): PatKaz II 49v; LubPs ggv; Náucżyćielowie odſzcżepieńcy vdáli ſię zá mądroſćią ludzką y źiemſką/ ktora práwie ieſt klucż do piekłá BibRadz II 138a marg; Tenći to ieſt klucż do wſzytkiego piſmá/ [...] ktorego iuż teraz ſprobuiemy ná kilká mieyſcach/ ktore przeciwna ſtroná zwykłá przywodzić. SarnUzn F5, F5 marg; Modlitwá ieſt klucżem do niebá. KuczbKat 355 [idem] 355 marg; do Piſmá rozumienia klucz ieſt wiárá SkarKaz Oooo2b, 207b. Cf Wyrażenie.
klucz od czego (1): Nie obiecałemći ia wam powiádáć o rzeczách wyſokich/ w głębokiéy Teologiéy zámkniónych: od których ty Kśięże Doktorze klucz ná ten czás będąc Adminiſtratorem w Przemyſkim Biſkupſtwie/ w niebytnośći Biſkupiéy/ nośiſz. OrzQuin M.
klucze ku komu (1): RejPos 119v cf »droga, klucze«.
W charakterystycznych połączeniach: klucz mocny,rajski; klucz(e) dawności, łaski, tajemnic; klucz(e) (do) nauki (2), do nieba (2), do piekła, do pisma (2), (do) skarbow (skarbnice) (2), (do) wyrozumienia (2);klucz(e) dać (dan) (8), mieć (mający) (3), nosić, odjąć, wziąć (wzięty) (2); klucza używać.
»moc i klucz« (1): Vmieymy mocy tákiey y tego kluczá do ták bogátey ſkárbnice vżywáć SkarKaz 207b.
klucz do czego (1): S tey ſtrony tey rzeki Nerwy/ mocne Miáſtho y Zamek/ tegoſz imieniá Nerwá/ ktory był do Liffland klucżem. KwiatOpis A4v.
klucz czemu [= do czego] (3): puſczylyſczie pogani pyervej wMoldawſka zyemie y roſrvſchily vrota y zlomyly klvcz wſchem ziemiam Chrzeſczyanſkym LibLeg 11/55v, 11/55, 56.
»wrata i klucz« (1): ta naſcha zyemia moldawſka bila tim ziemiam vengierſkiey y polſkiey wrota y klvcz. LibLeg 11/55.
W charakterystycznych połączeniach: klucz(e) spolny, trzy (9); klucz(e) gospodarza, senatorow (3),
»pod [czyim] kluczem« = na czyjąś odpowiedzialność, pod czyimś dozorem (3): Klucżnik w piwnicach y we wſzem záwárćiu/ pod ſwym klucżem/ ma bydź ochędożny GostGosp 54, 20, 88.
klucz czego (2): Y włożę klucż domu Dawidowego ná ramię iego/ że odemknie/ á nikt nie zámknie BudBib Is 22/22 [przekład tego samego tekstu] WujNT 69.
klucze od czego (5): KromRozm III M4v; BielRozm 6; Té wſzytki rzeczy do wiernośći Królow ſwych Polacy [...] powiérzáią: y ná znak tego klucze od zamków, miast, ſolenniter przy Koronáciiéy Burmiſtrzowie im oddáią. SarnStat 106. Cf Wyrażenie.
»klucze położyć, od siebie dać« = zrzec się opieki nad gospodarstwem (1 : 1): Przyydźie mi klucze położyć/ ſáméy precz iecháć/ Domu rodźiców ſwych miłych wiecznie zániecháć. KochTr 7; GostGosp 54.
»wziąć [komu] klucze« = przejąć coś na własność, zagarnąć (1): Szwed w bęben tłucże/ Radby nam wźiął od zamkow (ſnadź) Inflanckich klucże. BielRozm 6.
klucze czego (43): RejAp 166; BiałKat 336; Wiedząc tedy w kośćiele Chrześćijáńſkim/ być klucże rozwiązánia y záwiązánia grzechow kazał ſobie po ſługę kośćiołá Bożego Kapłaná BiałKaz M4, B4; WujNT Apoc 1/18. Cf »klucze kościoła«, »klucze krolestwa«.
klucze czego [= będące czym] (1): Piotrá do Rzymu [...] poſłáć racżył/ iáko Hetmáná woyſká ſwego: ktory napierwſzy w Rzymie/ klucżmi Ewánieliey ſwoiey wrotá kroleſtwá niebieſkiego otworzył SkarŻyw 361.
kłucz(e) do czego (10): RejPos 314; BudNT Apoc 1/18; ktory [Chrystus] też ma klucż do żywotá/ y do śmierći. NiemObr 153; SkarKaz 81b. Cf »klucze do krolestwa niebieskiego«.
kłucz(e) od czego (5): Dáley powiedáć Pan racży/ Iż ia mam klucż od piekłá y od ſmierći. RejAp 16, 15. Cf »klucze od krolestwa niebieskiego«.
klucze ku czemu (1): Abowyem wyznawamy iż w papyeſtwye yeſt prawdźiwe ſwyęte piſmo/ prawdźiwy krzeſt/ [...] prawdźiwe klucze ku odpuſſczányu grzechow KromRozm I 14.
W charakterystycznych połączeniach: klucz(e) Chrystusowe, mocny (3), prawe, wierny (2); klucz(e) (do) piekła (od piekla) (7), do skarbu, (do) śmierci (od śmierci) (5), do żywota, ku odpuszczaniu grzechow, owczarni, rozwiązania (grzechow) (5), z(a)wiązania (grzechow) (6), ziemie; kluczow bronić, nie wydrzeć (2), używać; klucze nosić, wydzierać; kłuczmi (roz)więzować (związany) (3).
»klucz dzierżeć« (1): O nędzny klucżniku otho ſłyſzyſz iż ſam ten Pan then klucż dzierży/ á nie otwiera im iedno wiernym ſwoim RejAp 39.
»klucz(e) mieć« = habere clavem(-es) PolAnt, Vulg [szyk zmienny] (29): RejKup o7, x3v [2 r.]; KromRozm II ov; KromRozm III M5, M5v, P6; Więc też y przywileie tám niewiem ſkąd máią/ Ze ſobie ſpołu grzechy w zaiem odpuſzcżáią/ Powiedáiąc: y klucże ty od Bogá máią/ Iż komu chcą tu wolno niebo otwieráią. RejWiz 181; OrzList h3; OrzQuin X; RejAp 15, 16 [2 r.], 38, 38v [4 r.] Ee3v, Ff; RejPos 119, 314; BudNT Apoc 1/18, 3/7; NiemObr 153; WujNT 133, Apoc 1/18, 3/7; Niechćiał tego nierządu Chryſtus/ áby káżdy do ſkárbu iego klucze miał: ále áby z ręku ſwoich ſtárſzych obroku pátrzył SkarKaz 81b.
»klucze obiec(ow)ać« [w tym: o Piotrze (5)] [szyk zmienny] (4): WujJudConf 87; SkarJedn 64; Spowiedź záſię zálecono/ [...] kiedy Piotrowi klucże/ á Apoſtołom wſzyſtkim moc wiązánia y rozwiązánia obiecowano. LatHar 109; WujNT przedm 36.
»kluczmi (kluczem) otworzyć (a. otwierać), odmykać (a. odemknąć); kluczem otworzony; klucze, ktoremi odmykają« [szyk zmienny] (6 : 3; 1; 1): RejKup y4v; OrzQuin N, X, Xv; RejAp 39; A toć ſą ty klucże ktoremi nam zámykáią y odmykáią fortkę á przyſtęp do Páná náſzego/ á vkázuią nam drogę y związánia y rozwiązánia náſzego. RejPos 119; Zaden tedy vrzędny Páſterz áni Kápłan w Owcżárni Páńſkiey nie ieſt/ ktoryby nie wſzedł przez drzwi iemu klucżem otworzone przez Piotrá/ ktoremu tá Owcżárnia zwierzona WujJud 30v; SkarŻyw 166, 361; WujNT 429; KlonWor 49.
»poruczyć klucze; klucze poruczone« [szyk zmienny] (2; 1): KromRozm II o2v; RejAp 16; A iż to właſny vrząd był Piotrá ś. iáko páſterzá nawyżſzego/ áby on napierwey ták Pogánom iáko y Sámárytanom [...] kluczmi ſobie poruczonemi niebo im odemknął WujNT 429.
»kluczami władać« (1): ták też y tych cżáſow potrzebá ná mieyſcu Piotrowym/ tákiego kogo vpátrowáć/ ktoryby oſobliwą mocą/ y zwierzchnośćią/ między inſzymi/ yprzed inſzymi/ klucżámi tymi [królestwa niebieskiego] władał NiemObr 29.
»klucze wziąć, brać« (2 : 2): KromRozm III M8v; SkarJedn 68, 339; Błogosłáwionyś ieſt ſynu gołębice [ = Piotrze]/ ktoryś wziął klucże kroleſtwá niebieſkiego od Páná. SkarŻyw 595.
»kluczmi zamykać« (1): Tedy ma ten Piotr klucze y Owczárnią/ którą tymi kluczmi otwiéra y zámyka? OrzQuin X.
»kluczow się zwierzyć; zwierzone klucze« (1; 2): Myáły być zwyerzone Pyotrowi klucze koſcyołá/ y owſſem zwyerzone mu ſą klucze kroleſtwá nyebyeſkyego KromRozm III M8v; RejAp 39.
»klucze kościelne, kościoła« = clavis Ecclesiae JanStat (6 : 2): O kluczach koſcielnych to ieſt o roſgrzeſzęniu. SeklKat C3, Xv; KromRozm III M8v; OrzList h3; WujJudConf 152v; KarnNap C3v; WujNT 76; SarnStat 897.
»klucz(e) krole(w)stwa (niebieskiego a. Bożego), od krolestwa niebieskiego, od nieba, do krolestwa niebieskiego, do nieba, niebieski(e), nieba (a. niebiosow), niebieskich przybytkow« = claves regni caelorum Vulg (31: 1 : 2 : 1 : 3 : 3 : 4 : 1): A iá tobie mowię ijżes ty Piotr/ twardá ſkala a na tey opoce zbuduię koſciol móy/ a dám tobie klucże krolewſtwa niebieſkiego/ a tzo koli zwiążeſs na ziemi/ będzie związáno ij na niebieſiech OpecŻyw 56v; TarDuch B2v; Kupiecz powiedá Bjſkupowi yż mu łacno medrowacz bo też ma Kluċe do Nieba. RejKup x3v, x3v; KromRozm I E4; MurzHist S; KromRozm II o2v; KromRozm III M3v, M4v, M8v [2 r.], P3v, P6; Sam Pan ma klucż niebieſki. RejAp 38v marg, 16 [2 r.], 38v,Ee3v, Ff; RejPos 119, 299v, 300v; BiałKat 133v marg; KuczbKat 80; WujJud 6, 84v; WujJudConf 84v; O błogoſłáwiony wrotny niebieſki/ ktoremu klucże niebieſkich przybytkow ná wolą dáią. SkarJedn 66; Przeto nie máła ieſt rozność/ iż Piotrowi dáne ſą klucże nie iednego niebá/ ále wielu niebioſow. SkarJedn 67, 64, 67 [2 r.], 68, 78; SkarŻyw 595; NiemObr 27, 29, 37; ReszList 151; LatHar 431 [2 r.]; WujNT przedm 36, s. 64, Matth 16/19, s. 133, Zzzzz2.
»klucz(e) Piotra, Piotrow« [szyk 3 : 1] (3 : 1): Ieſli ſtárſzy twoi Duchowni/ iednośći y miłośći kościelney nie chcą/ odſtąp odnich ſłuſznie [...]: miey ie zá ludzie inney wiáry [...] zá ty ktorzy ſię zle ná vrzędy Duchowne krom klucży Piotrá S. wdárli SkarJedn 385, 368; Orzeł poſłał do Struſá/ co klucż Piotrow nośi (marg) Papież ( —) BielSen 6; KlonWor 49.
»klucze i (a, albo) moc« [szyk 2 : 2] (4): iedno ty mnie to odpuść/ á rozwięż mie wedle mocy á wedle klucżow ſwoich. RejPos 302v, 299 marg, 302v; WujJud 88.
»nawyższe pasterstwo i klucze« (1): Y przeto nawyżſzego Páſterſtwá y klucży Piotrowi S. ácż żá żywotá tego obiecał ále ich nie oddał/ áż po śmierći ſwey SkarJedn 56.
»klucze i rozwiązanie« (2): Práwe klucże y rozwiązánie práwe. RejPos 302v marg, 120.
»klucze i węzły« (1): A ia iuż ciebie rozwięzuię z onego vpadku thwoiego y s przeklęcia twoiego/ w imię ſwięte iego. A toć ſą mocne klucże y mocne węzły związánia y rozwiązánia cżłowieká nędznego RejPos 120.
»klucze a władza« (2): Czego by ſye [Piotr] był nigdy nye ważył/ gdźye by był tych kluczow á władzy z wyádomoſcyą wſſech inych ápoſtołow od páná nyemyał. KromRozm III M5; ReszList 151.
W połączeniu z nazwą (2): Grubin Klutz. KwiatOpis [C2], C.
W połączeniach szeregowych (9): Pocżynáią ſie Lándwoythowſtwá álbo Klucze/ możeſz y ſtároſtwem názwáć/ Miáſtá/ y Zamki w Wirlándyey. KwiatOpis A4; Tu nieoznáymuię áni wypiſuię Komor/ to ieſt/ dworow/ áni mnieyſzych vrzędow/ ktorą wſzyſtkie źiemice ze wſzyſtkimi Klucżámi/ Stároſtwy/ Miáſty/ Zamkámi/ Dworámi/ y wſzelákimi vrzędámi [...] Moſkvićin [...] pośiadł. KwiatOpis B, B4, Cv, [C2], [C2]v [2 r.], Dv; GostGospPon 168.
ZCh