[zaloguj się]
[pdf]

KŁAK (2) sb m

a jasne.

Fleksja
pl
N kłaki
A kłaki

pl N kłaki (1). ◊ A kłaki (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) ‒ XVIII w.

1. Krótkie włókna Inu lub konopi zostające na szczotce po wyczesaniu; tu w przen (1):
Szereg: »kłaki abo paździorka« (1): nie ták ſobie tuſzćie/ [...] żebyśćie záraz mogli być wcále wolnymi/ przędziwá onego ſzátáńſkiego/ (z ktorego ony ſiatki [antychrystowe szatanskie] vrobione były) [...], O wſzem ſie dobrze [...] ná wſze ſtrony oglądayćie. A ſobie ſie przypátruyćie. żeby iákie kłaki/ ábo páździorká z nich do was nieprzylnęły CzechRozm A7v.
2. Pogardliwie o włosach (1):
Fraza: »całuj babę w kłaki« (1): Kto tym rymom przygáni/ cáłuy babę w kłáki. RejFig Bb7v.

ZCh