![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: ASPIDOW | Następne hasło: 1. ASPIS » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ASPIRACYJA (2) sb f
Pierwsze i drugie a jasne; końcowe pochylone.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| G | aspiracyjej | |
| I | aspiracyjami |
sg G aspiracyjej (1). ◊ pl I aspiracyjami (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
jęz. Przydech, znak przydechu, sposób wymawiania głoski h [aspiratio ‒ nadchnienie, naduchanie, nadęcie Mącz 408d, aspiratio ‒ naddech, tchu wypuszczanie Calep] (2): iednè [słowa] áſpirátiámi, drugie áccentámi y to roznèmi, trzećié punktámi, álbo kréſkámi [...] [Grekowie i Łacinnicy] znáczyli JanNKar C3; Krom tego Polſkiégo /ch/ vżywáią przed śię Polacy ſáméy áſpirátiiéy téy /h/ iáko w tych ſłowiéch, hárdy, háńba, pohániec etć. JanNKar E4v.
IM