[zaloguj się]
[pdf]

KŁOSIE (13) sb n

-ó- (1) MurzNT; e pochylone.

Fleksja
sg
N kłósi(e)
G kłosiå
A kłósié

sg N kłósi(e) (1). ◊ G kłosiå (5). ◊ A kłósié (7); -é (2), (e) (5).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Coll. od „kłos”; spica PolAnt, Vulg (13): Iezu ktoris z zwolenniki prze niedoſtatek w dźień ſwięti ſzcżipiącze kłoſie wynawiał [!]. ſmi.ſie nad nami. TarDuch B5; MurzNT Mar 2/23; BielSen 9.

Obsceniczna gra słów (1): Wſiałem tám ná ogrodzie kęs iárego żytá. Páni ſukniey podnieſie/ by ſie ták zrodziło/ Kſiądz rzekł/ by ktemu kłoſie iáko v mnie było. RejFig Cc4.

Zwroty: »(obe)rwać kłosie« = vellere spicas Vulg (3): SienLek 189; Vczniowie głodni w Szábát rwą kłośie. WujNT Matth 12 arg, Matth 12/1.

»zbierać (a. nazbierać) kłosia, kłosie« (3 : 1): rzekłá Ruth świekrze ſwoiey/ poydę zbieráć kłoſia ná pole gdzye mi dozwolą. BielKron 53, 53 [3 r.].

Przen (2):
a) Dochód, zysk (1): niepomierne poſwarki/ by też to dobrze młáło być y z obráżeniem Rzecżypoſpolitey/ kiloby iákiey wioſki do cżáſu podzierżeć dano/ álbo w nádzieię kłoſia iákiego. RejZwierc 36v.
b) Pożywienie, kęs (1): Wieręć onego kłoſia drugiemu przeſiádło/ Co nigdy nic nie robiąc/ ták ſie dármo iádło. RejWiz 161v.

MM