[zaloguj się]

KŁUSAK (2) sb m

a pochylone.

Fleksja
sg
N kłusåk
V kłusåku

sg N kłusåk (1).V kłusåku (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Koń ciężko noszący; succussator BartBydg, Cn; succussarius, succussor, tolutarius Cn (2): Succussator, clyvszak BartBydg 153.
W przen (1): A kiedy mu ſynowie życżliwie pomogą/ Náucżą cie kłuſaku chodzić inochodą PaprPan K2.

Cf KLUSIĘ

MM