[zaloguj się]

KŁYKIEĆ (1) sb m

Fleksja

N sg kłyki(e)ć.

stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Kostka palca uwypuklająca się przy zaciśnięciu dłoni w pięść; condylus Calep, Cn: Condylus ‒ Kłikiec, pięſzcz. Calep 237a.

MM