« Poprzednie hasło: KMOCHNA | Następne hasło: [KMOSTWO] » |
KMOCHNIK (2) sb m
Fleksja
V sg kmochniku (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dem. od „kmotr” w funkcji hipokor.; tu przen: sąsiad, przyjaciel (2): (did) Pleban ſtanowy kupcza w wierze. (–) Sdarz to panbog myly kmochniku Czos wzdy czynis miłoſniku. RejKup h4, h5.
MM