[zaloguj się]
[pdf]

KNAP (11) sb m

knåp; knap- z tekstów nie oznaczających å.

Fleksja
sg pl
N knåp knapi
D knapowi

sg N knåp (9). ◊ D knapowi (1). ◊ pl N knapi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Tkacz sukna; także ten kto zajmuje się dalszą obróbką utkanego sukna, folusznik; fullo BartBydg, Mącz, Calep; pannicularius Murm, BartBydg; lanifex BartBydg, Cn; naca Mącz, Calep; lanarius, lanificus Mącz, Cn; artis lanificae doctissimus, lanarius artifex a. textor, textor lacernae a. tunicarum Cn (11): Murm 184; fullo, czo ssathy viprawgye, qui pannos parat, knap BartBydg 61b, 79, 106b; Item Barthoſchevi knapowy vkradla ſ ſkrzinye nyezamknyoney 4 grzywny LibMal 1551/164; Lanificus, Ten który wełną robi/ knap/ tkacz wełniány. Mącz 183c, 183c, 240c; Fullo – Knąp, bleicharz, wałkarz. Calep 440a, 686b; Páiąk vcży prząść rodząc z ſiebie włokno/ Z niego poiął knap oſnowę ná ſukno KlonFlis E3v.

Synonimy: blecharz, sukiennik, »tkacz wełniany«, wałkarz.

ZCh