[zaloguj się]
[pdf]

KNOTOWY (2) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w knot i w -owy).

Fleksja
sg
nNknotow(e)
pl
N subst knotow(e)

sg n N knotow(e) (1). ◊ pl N subst knotow(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „knot” ‘pasmo skręconych nici palące się w świecy lub w lampie’; używany do knotów (2):
Wyrażenia: »kleszczki knotowe« (1): Emunctorium, purgatorium seu instrumentum ferreum, quo candela emungitur, clesczky knotove BartBydg 48b.

»urywadło knotowe« (1): Emunctorium. Abbrech. vrywádło knotowe. Mymer2 29.

ZCh