![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [KOADYJUTOROWY] | Następne hasło: [KOAGULACYJA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KOADYJUTORYJA (2) sb f
Oba o jasne; -a- (1), -å- (1) SarnStat (1 : 1).
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| N | koadiutoryje |
| D | koadiutoryjåm |
pl N koadiutoryje (1). ◊ D koadiutoryjåm (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Prawdopodobnie prawo wyznaczania swojego kandydata na następcę biskupa; coadiutoria JanStat [coadiutoria Łac śr] (2): Iedno iż przełożeni Duchowni w Króleſtwie náſzym [...] do tego czáſu nie mieli nic pomocy: iákoby ſwé podawánia y prowizie/ choć tylko w Mieśiącach ſwych/ przećiwko Rzymſkim rozmáitym reſerwáciom/ acceſsóm/ regreſsóm/ y coadiutoriam/ y inym tákowym trudnośćiam mogli brónić SarnStat 193, 193.
ZCh