[zaloguj się]
[pdf]

KOBIAŁKA (11) sb f

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja
sg
N kobiåłka
G kobiåłki
A kobiåłkę
I kobiåłką
L kobiåłce

sg N kobiåłka (2). ◊ G kobiåłki (1). ◊ A kobiåłkę (2). ◊ I kobiåłką (5). ◊ L kobiåłce (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Dem. od „kobiela” ‘rodzaj okrągłego kosza, też pleciona torba’; suberta BartBydg; cista viminea a. crassis viminibus solide et spisse texta Cn (11): BartBydg 152; Ná ſſygi wiſi kobiałká Wniey gomołká á powałká RejRozpr B, B [2 r.]; RejWiz 114v; BielKron 436v; Gdzie ſie łolwiek [!] obroćiſz chceſz pocżynáć hoynie/ Poydźieſz z prożną kobiałką/ iákoby po woynie. BielSat C; ReszPrz 86; Nie rad żnieſz/ nie rad kośiſz: á w ćieniu rad śiadaſz/ A żeńcom y koſarzom z kobiałki wyiadaſz. KlonWor 45, 47.

W porównaniu (1): A w ten cżás z dworu wychodźił Turecki báran z wielkim ogonem iáko by kobiałką BielKron 458.

ZCh