[zaloguj się]
[pdf]

KOBZA (4) sb f

o jasne.

Fleksja
sg
A kobzę
L kobzie

sg A kobzę (2). ◊ L kobzie (2).

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Szarpany instrument muzyczny o trzech strunach, lira; fides Mącz; organum musicum trichordum, pandura Cn (4): kthemu rychley ſie dwá zgodzą/ niż trzey/ iáko łatwiey ná kobzie dwie ſtrunie náſtroić/ niż trzy/ żeby ſie s ſobą zgadzáły. GórnDworz M2v; RejZwierc 97v.
Zwrot: »na kobzie, w kobzę grać« = canere fidibusMącz; pandurizare Cn [szyk zmienny] (1 : 1): Mącz 33d; żeć tám ſmácżnieyſza będzie wędzonká á káſzá niżli gdybyś leżał zá piecem ná ſciánę nogi wznioſł/ á w kobzę gráiąc cżekáiąc rychłoli obiad dowre/ niżlićby przynieſiono biyankę z márcepanem. RejZwierc 26.

ZCh