[zaloguj się]
[pdf]

ATOŻ (15) pt

a jasne, o pochylone.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Partykuła wskazująca, skierowująca uwagę na określony przedmiot lub sytuację; ecce Vulg (9): StryjKron 477; Atoż teraz zaſłonę odmykam y iáwnie powiádam/ iż ono com ſię zdał iákobym od rzecży odeyść miał/ oto teraz tego dowodzę com ſprzodku obiecał. WysKaz 19; PowodPr 19; Atoſz weźḿ ią [wioskę] vſtępuięć iey iuſz. CiekPotr 52.

Połączenie: »atoż masz (macie)« (5): iákoż ia mam poznáć/ ktorego ſłowá nie mowił Pan? átoż maż tho známię Leop Deut 18/22; Atoż maćie/ żem wáſſe proźby we wſzyſtkim [...] wyſluchał [Ecce audivi] Leop 1.Reg 12/1; SarnUzn D5v, G4v; Atóż maſz w tym woreczku/ ćwierć grochu pięknégo WyprPl C2.

2. Partykuła nawiązująca ‘otóż więc’ (6): Linea proſta z boku do drugiéy proſtéy przytykáiąc/ nie czyni iedno dwá kąty/ álbo proſté álbo dwiemá proſtym równé. Atóż iż Linea d. c. [...] cżyni po iednéy ſtronie kąth proſty/ przeto y po drugiéy ſtronie kąth muśi być téż proſty. GrzepGeom Gv; KarnNap Dv; náſtáłá táka zápamiętáłość y niebáczność ná przyſtoyność y ná práwo [...] Atóż zábiégáiąc temu wſpomnię tu o tym ártykuły, y niektóré dobré zwyczáie. SarnStat 1296; PowodPr 34.

Połączenia: »atóż tedy« : Atoż tedy twym miecżem przećiwna ſtroná ginie SarnUzn D3v.

»iże ... atoż« : Abowiem iże Ariáni mowili być iego vrodzonego ex non exiſtentibus á toż oni chcąc to zágáśić przećiw nim directe tho záſádzili/ że nie ex non entibus SarnUzn E2.

AK