[zaloguj się]
[pdf]

KOLBA (6) sb f

Teksty nie oznaczają o; a pmwdopodobnie jasne (tak w -a).

Fleksja
sg pl
N kolba kolby
A kolbę kolby

sg N kolba (1). ◊ A kolbę (3). ◊ pl N kolby (1). ◊ A kolby (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVII – XVIII w. w innym znaczeniu.

Zabawa rycerska, turniej, zwłaszcza pojedynek na kopie; hastiludium Mymer1 (6): Hastiludium. Stechwerg. Kolba. Mymer1 12; Ano przed nimi śpiewają, Dziwne gadki wymyślają, Dziwne krotochwile płodzą, Kolby stroją, tańce wodzą. BierRozm 8; RejFig Dd3v.

W połączeniu szeregowym (1): Były w then cżás ná zamku Krákowſkim rozmáite krotofile ſpráwowáne/ zwłaſzcżá gonitwy/ kolby miſternie przypráwione/ kuńſzty puſzkárſkie/ tháńce BielKron 421v.

Szereg: »walka, kolba« (1): á miałbych teraz pokutę oſtrą cżynić tedybych vmnieyſzył ſwey mocy: wolę iſć ná walkę ná kolbę HistRzym 113v.
Przen: Bijatyka (1): A ná wſſe ſtrony dzwonká ruſſaſz Wſſędy ná kolbę pokuſſaſz RejRozpr E4.

MM