« Poprzednie hasło: AUDYJENCYJA | Następne hasło: AUDYTORYJUM » |
AUDYTOR (1) sb m
Samogłoski niekreskowane.
Fleksja
N sg audytor.
Sł stp brak, Cn notuje w innym znaczeniu, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. w innym znaczeniu.
praw. Sędzia wyznaczony do rozpatrzenia sprawy orzekanej przez sąd kolegialny [auditor Łac śr]: [na sądach królewskich] Pánowie wotuiąc/ y Prokuratorowie zdradzáiąc kieruią ſpráwiedliwośćią náſzą iáko chcą: co by iednák nie było gdyby mię auditor moy domá ſámego wyſłuchał/ y zemnie ſámego ſye po proſtu wywiedźiał/ ná czym rzecz moiá wſzytká ſtoi/ á żeby po tym ſam ią odemnie w Roćie Polſkiey roſpowiedźiał Collegam ſwym OrzRozm V.
WG