[zaloguj się]
[pdf]

KOŁOWROTEK (2) sb m

Wszystkie o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w kołowrot i w -ek).

Fleksja
sg
N Kołowrotek
A kołowrotek
I kołowrotki(e)m

sg N Kołowrotek (1). ◊ [A kołowrotek.] ◊ I kołowrotki(e)m (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI – XIX w.

Dem. od „kołowrot”; z neutralizacją funkcji deminutywnej:
1. Prawdopodobnie narzędzie tortur zwane skrzypcem (1): Zeznal yſch owemu czo kolowrothkiem ſkrzipy ſzuknya czarna zupiczą modra y theſſak vkradl LibMal 1545/105v.
2. [Koło garncarskie: Także y garncżarz ſiedząc nád robotą ſwoią/ á obracaiąc kołowrotek [rotam Vulg] ſwoy nogami/ pilnuie około ſwey roboty BibRadz Eccli 38/31 (Linde).]
3. n-pers (1): Then rabek yeſth yey thudzieſz wydarl kolowrothek chlop LibMal 1551/162v.

MM