[zaloguj się]
[pdf]

KOŁPACZEK (3) sb m

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w kołpak i w -ek); a pochylone.

Fleksja
sg
A kołpåczek

sg A kołpåczek (2) ◊ pl L kołpåczk(o)ch (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Dem. od „kołpak” ‘filcowe męskie nakrycie głowy’; z neutralizacją funkcji deminutywnej; apex, galera, galerum, homeleum, pileum, pileus, tutulus Cn (3): item lisk [!] łyżek srzebnich piecz... svbke czarną wloską kvnami pothsithą, kolpaczek axamithni kvnami wewnątrz, a sobolczem na kranczach pothsithi ZapMaz III G 1/113v.
Wyrażenie: peryfr. »w kołpaczku pacholik« = Tatar (1): CZech ieden ná Podole iechał kozakowáć/ Y pocżął ſie s ſwym męſtwem dziwnie wyſłáwowáć. Dziwuiąc ſie iż ſie tych boicie ſzypikow/ Albo w tych to kołpacżkoch máłych pácholikow. RejFig Cc6v.
Przen: Głowa (1): Nie w ieden też kołpacżek ſzáblą ſwą vgodził. PaprPan Y4v.

MM