![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KOŁPACZEK | Następne hasło: KOŁPAK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KOŁPACZNIK (2) sb m
o prawdopodobnie jasne (tak w kołpak); a pochylone.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| N | kołpåcznicy |
| I | kołpåczniki |
pl N kołpåcznicy (1). ◊ I kołpåczniki (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu w innym znaczeniu.
Znaczenia
Człowiek chodzący w kółpaku; tu Tatar (2): Dobrze tego doználi po nim kołpacżnicy/ Gdy ich ſzáblą okłádał po łbu po vźicy. PaprPan Z3v; Iuż wiedz iże ten Ożgá miedzy kołpacżniki/ Mężnie ſzáblą okłáda bá y wiąże łyki. PaprPan Bbv.
MM