[zaloguj się]
[pdf]

KOMMENTATOR (2) sb m

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w kommentarz oraz -or); a pochylone.

Fleksja
pl
N kommentåtorowie
G kommentåtor(o)w

pl N kommentåtorowie (1). ◊ G kommentåtor(o)w (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto coś objaśnia, tlumaczy [wykładacz – commentetor Cn] (2): Iozephus pokłáda piſániu ſwoim/ iż krolował ośmdzyeſiąt lat. Wſzákże kommentatorowie wykłádáią to/ iż Iozephus nie pochybił w ſwoim piſániu nic BielKron 78v.

W połączeniu szeregowym (1): Rádziłem ſię rozmáitych Káſtigatorow/ Kommentatorow/ Theologow/ Hiſtorykow/ y inych wſzelakich Antorow álbo piſarzow BudNT przedm dv.

ZZa