« Poprzednie hasło: KONAJĄCY | Następne hasło: KONANIE » |
KONAN (1) part pract pass impf
o prawdopodobnie jasne (tak w konać). ◊ -ån; -an- z tekstu nie oznaczającego å.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | konån | f | N | kon(a)n(a) |
sg m N (praed) konån. ◊ [f N (praed) kon(a)n(a).]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.: konany s.v. konać.
Znaczenia
1. praw. Stojący przed sądem jako oskarżony:
Wyrażenie: »prawem konan«: bo by drugi rzękł [!]/ gdyby pro exceſſu práwem był/ konan/ iam mu do tego dopomogł/ że Pánem náſzym zoſtał/ á przyiaćielá álbo mnie ſámego o złe chce prypráwić [!] MycPrz II A3v.
2. [Wykonywany: aby tu [w kościele] ta służba święta konana być miała, gdzie są bałwany abo obrazy. AktaSynod I 112.]
Synonimy: 2. czyniony, sprawowany.
Cf KONAĆ
MM