![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [KONCYJA] | Następne hasło: KONCYLIJACYJA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KONCYLIJABULUM (2) sb n
o prawdopodobnie jasne (tak w koncylijum); a jasne.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | koncylijabula | |
| L | koncylijabulum |
sg L koncylijabulum (1). ◊ pl N koncylijabula (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Sobór zwołany nieprawomocnie; tu złośliwie o soborach lub synodach przeciwników religijnych [schadzka, skupienie się ludu abo miesce skupienia, schodzenia – conciliabulum Cn] (2): Iáko to iáwnie okázuią ich Conciliábulá/ á zwlaſztzá Konſtánciyſkie: Bázyliyſkie/ Trydeńſkie KrowObr 133; Ktore ſlowá powiedaſz iżem wſzyſtki odmienił/ iedny opuśćił/ á drugie przypiſał tzegośćie tám nienapiſáli wtym Koncyliábulum. KrowObr 205v; [Wilneńſcy Miniſtrowie [...] ná ſwym tu Konciliábulum/ Krzeſt máłych dziatek kuśili ſie wyrzućić HerbOdpow Zzv].
MM