« Poprzednie hasło: KONCYLIJABULUM | Następne hasło: KONCYLIJARZ » |
KONCYLIJACYJA (1) sb f
Fleksja
G sg koncylijacyjéj.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Uzgodnienie [conciliatio – zjednanie, przeprawienie Mącz 62d; ‒ ugoda Calep; jednanie; ugoda; ujęcie kogo – conciliatio Cn]: [W rozdziale poprzedzającym tą uwagę wymienia się jako osoby mogąc, przydać woźnego: wojewodę, kasztelana, starostę, sędziego, podsędka i pisarza] A w Láćińſkim Tit. MINISTERIALIS Sta. 8. powiáda: że y Woźny Woźnégo przydáć może. [...] á ták trzebá w tym konciliáciiéy. SarnStat 575.
MM