[zaloguj się]

KONCYLIJACYJA (1) sb f

Fleksja

G sg koncylijacyjéj.

stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Uzgodnienie [conciliatiozjednanie, przeprawienie Mącz 62d; ‒ ugoda Calep; jednanie; ugoda; ujęcie kogoconciliatio Cn]: [W rozdziale poprzedzającym uwagę wymienia się jako osoby mogąc, przydać woźnego: wojewodę, kasztelana, starostę, sędziego, podsędka i pisarza] A w Láćińſkim Tit. MINISTERIALIS Sta. 8. powiáda: że y Woźny Woźnégo przydáć może. [...] á ták trzebá w tym konciliáciiéy. SarnStat 575.

MM