[zaloguj się]

KONCYLIJARZ (1) sb m

Fleksja

N pl koncylijårze.

stp, Cn, Linde brak.

Uczestnik soboru lub synodu: Iáko ſie to też y pothym wſzędy od onych proſtych zwolennikow dzyało/ iż nie vmieli przed nimi y gęby rozyewić oni Konciliarze/ oni Doktorowie onych głębokich á wymyſlnych piſm ſwoich RejPos 283v.

MM