[zaloguj się]
[pdf]

KONDEMNOWAĆ (2) vb impf

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 kondemnuje kondemnują

praes 3 sg kondemnuje (1). ◊ 3 pl kondemnują (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. praw. Oskarżać, skazywać [condemno ‒ potępiam Calep; skazuję przeciw komu, osądzam być winnym czego, potępiam dekretem; zdaję na śmierć kogo, skazuję na śmierć; posądzam kogo na sumnieniu, potępiam – condemno Cn] (1): Przyłuſki exactè wylicza. [...] Si pars rea in lucro vel in euaſione zdáie: Si Actor, condemnuie. SarnStat 776.
2. Tracić, ponosić szkodę [condemno Łac śr] (1): A ieſliby téż która ſtroná czáſu oney wiziiey nie pilnowáłá, álbo żeby ſie z Woźnym ná onym mieyſcu y ná Roku zámierzonym nie pokazáłá. W téy mierze zá zeznániém Woźnégo ſtrácenié káuzy, o którą ſie rzecz toczy, ćiągnie ſie, y condemnuią ſtrony. SarnStat 1285.

Cf KONDEMNOWANY

MM