[zaloguj się]

KONESTABULUS (1) sb m

Fleksja

N sg k(o)n(o)stabulus.

stp, Cn, Linde brak.

Naczelny wódz wojska francuskiego [constabulariusmagister militum Calep; koniuszycomes stabuli Cn]: krolá Fráncuſkiego woyſká dobywſzy Methym/ ſzli przez Lotáringiám ku Argentoratu/ tám od mieſzcżan żądali żywnośći/ poſłali im nieco/ ále ſobie togo zá nic nie ważył Koneſtábulus. BielKron 236v.

Cf KONNESTABLIJUS

KW