[zaloguj się]
[pdf]

KONEWKA (16) sb f

-ne- (15), -nie- (1).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
sg pl du
N konewka konewce
G konewek
A konewkę konewki konewce

sg N konewka (3). ◊ A konewkę (9) [w tym: -ą (4), -e (1)]. ◊ pl G konewek (1). ◊ A konewki (1). ◊ du [N (cum nm) konewce.] ◊ A (cum nm) konewce (2) LibMal 1546/118, 1550/154.

Sł stp brak, Cn s.v. konew, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Znaczenia
Dem. od „konew”; cantharulus Cn (16): Marczyn [...] v Zidow dwye konewcze vkradł LibMal 1546/118, 1546/115, 1547/136v, 1549/150, 1550/154, 1551/161v, 162; Koniewka ſrebrna biala WyprKr 53; StryjKron 160 [2 r.]; [InwMieszcz 1583 nr 244].

konewka z czym (1): znam iednego Aptekarcżyka ktory [...]/ wziął konewkę z żywem ſrebrem mniemaiącz iżeby było wino FalZioł III 35c.

W połączeniu szeregowym (1): Nácżynicie [...] Kádzidlnice ku kádzeniu/ bánie/ konewki. BielKron 33.

W charakterystycznych połączeniach: konewka biała, cechowa, cenowa, srebrna; konewkę chwytać, ukraść (7).

Wyrażenie: »winna konewka« (2): Murm 140; Enophorum – oenophorum, vynna konewka BartBydg 49.
Szeregi: »konewka i czasza« (1): Bo opuśćiwſzy roſkazánie Boże/ trzymaćie vſtáwę cżłowiecżą/ vmywánia konewek/ y cżaſz [sextariorum et poculorum]/ y inych podobnych (rzecży) wiele cżynićie. BudNT Mar 7/8.

»konewka albo kubek« (1): Potym konewkę álbo kubek poſtáwi/ weźmie ią zębámi/ y wypije piwo StryjKron 160.

Cf KONEWECZKA

AŻ