« Poprzednie hasło: KONFUNDOWAĆ | Następne hasło: KONFUTOWAĆ » |
KONFUTACYJA (1) sb f
Fleksja
I sg konfutacyją.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Replika; tu praw. przemowa powoda przed sądem [confutatio – przerzucenie, przedysputowanie, przegadanie Mącz 63b; odpór słowny, zbijanie albo zbicie mowy czyjej – confutatio Cn] [czyja]: Ná trzećim mieyſcu Actor confutátią ſwoią, ieſli ią ma, rzecz záwiéra SarnStat 1300.
MM