[zaloguj się]
[pdf]

KONFUZE (5) av

c- (3), k- (2); -ſ- (3), -z- (2).

Teksty nie oznaczają o oraz e.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Myląc ze sobą rożne rzeczy, nie rozrożniając ich [confuse – nierządnie, pomieszanie Mącz 139d; – mieszanie, nierządnie Calep; pomieszanie, nierozdzielnie; pospołu, społem, spolnie, wespół, naspół; nieporządnie; nierozdzielnie, pomięszanie, nierozłożnie – confuse Cn] (2): bo v niego [Miechowijusa] káżdey rzeczy iáko w Labirinćie ſzukáć/ gdyż wſzytko confuſè nápiſał StryjKron 245.
Szereg: »pomieszanie, konfuze« (1): ábo ieſliby dowiedli iáką perſonę być ktoraby nie byłá Bogiem/ ábo Synem Bożym/ tedy nas mogą przekonáć/ że my możemy pomieſzánie confuſe o Bogu mowić/ okrom Syná Bożego GrzegRóżn Cv.
2. Wyrażając zmieszanie, zawstydzenie (3):
Zwrot: »konfuze sta(ną)ć« (3): Bowiem gdy ty dwie rzecży będzyeſz ná piecży miał/ Wierz mi nigdy konfuze przed nim nie będzyeſz ſtał. RejWiz 52v; RejZwierc 244; Podrwi rzecżnik y ſędźia/ y confuſè ſtánie KlonWor K.

MM