![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KONJEKTURA | Następne hasło: KONKLUDOWAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KONJURACYJA (2) sb f
Tekst nie oznacza ó; pierwsze a jasne.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| G | konjuracyj |
| A | konjuracyj(e) |
pl G konjuracyj (1). ◊ A konjuracyj(e) (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Zaklęcie, formuła magiczna [coniuratio, coniuracio Łac śr] (2): Widziſz onę niewiáſtę/ co gárcze przedáie: [...] tá/ gdy ią kilká coniuráciy zmowię/ potłucże hnet/ te wſzytki garki kijem. GórnDworz T4v; Zátym ten/ obroćiwſzy ſie kilká kroć w koło/ pocżnie mruczeć wrzecży coniurácyie/ á y tedy/ y owedy ſłowo iákie niezwykłe głoſniey wyrzecże/ áby ow mnimiał/ że diabłow wzywa GórnDworz T5.
ZCh