[zaloguj się]
[pdf]

KONNIWENCYJA (1) sb f

Fleksja

A sg k(o)nniw(e)ncyją.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pobłażliwość, lekceważenie (lub niedostrzeganie) niebezpieczeństwa [connivencia ‒ przejźrzenie, niedbanie, niebaczność Mącz 63b; przeglądanie, przebaczanie ‒ conniventia Cn]:
Wyrażenie przyimkowe: »przez konniwencyją [czyją]«: [Solon] ofiárował pomoc ſwą do odegnánia Tyrrańſtwá/ á przywrocenia wolnośći [...]. A gdy nie przemoc nie mogł/ y owſzem bacżył wzmagáiące ſie Tyrrańſtwo/ przez Conniuencyą Athenienſow/ depoſitis ante curiam armis dixit: O patria, tibi quidem verbo et opere auxiliatus ſum. Phil N3.

ZCh