[zaloguj się]

KONTUZ (1) sb m

Fleksja

G sg k(o)ntuzu.

stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Sok z mięsa tłuczonego w moździerzu; tusa a. tunsa caro (in mortario), tucetum Cn [contususzbity, stłuczony Mącz 468d]: Przydzie cżás obiádu/ mięſá ieść nie ſmie/ áby żwániem nie poruſzył háwtow/ tákże ſie trochę kontuzu nápije/ y położy. GórnDworz T.

Cf KONTUZA

HG