[zaloguj się]
[pdf]

KONWIKCYJA (8) sb f

k- (5), c- (3); -wi- (7), -ui- (1); -tii- (3), -ti- (2), -ci- (2) -cii- (1).

o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg
N konwikcyjå
G konwikcyjéj
A konwikcyją
I konwikcyją
L konwikcyjéj

sg N konwikcyjå (1). ◊ G konwikcyjéj (3); -éj (2), -(e)j (1). ◊ A konwikcyją (1). ◊ I konwikcyją (1). ◊ L konwikcyjéj (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

praw. Dowód sądowy, przeprowadzenie dowodu sądowego [convictio Łac śr] (8): Delator żeby był przy Inſtigatorze dla conwikciiéy SarnStat 152 [idem 579], 507, 579, 1295.

konwikcyja czego (2): Po konwiktiiéy náſzćia domowégo ſcrutinium nie dáią SarnStat 507; bo ći/ którzy mieli popiéráć ná główniká/ y konwiktią głowy czynić/ iednáli ſie SarnStat 612.

W przen (2): A potrzebáliby iákiey poſpolitey konwikciey: tá ieſt przez piſmo moie poślednie przećiw nim [aryjanom]/ Werifikácia názwáne/ doſtátecżnie z ſzcżyrego piſmá świętego vcżyniona. PowodPr 37, 37 marg.

HG