[zaloguj się]
[pdf]

KOŃCZATO (1) av

Oba o oraz a jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Spiczasto, ostro kończąc się, w kształcie kąta ostrego; cuspidatim, muricatim Cn:
Wyrażenie: »kończato jakoby klin«: Mącz 72b cf Szereg.
Szereg: »podługowato a kończato«: Cuneus per translationem, Klin álbo kąt vſzikowánego woyská/ Podługowáto á kończáto yákoby klin. Mącz 72b.

Cf KOŃCZYSTO, KOŃCZYSTOWICIE

RS