![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KOŃCZATOOKRĄGŁY | Następne hasło: KOŃCZATY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KOŃCZATOŚĆ (1) sb f
Fleksja
N sg kończatość.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Ostre zakończenie, szczyt, wierzchołek, ostrze; pinna Calep; acies, acumen, cuneatio, cuneus, cuspis, fastigatio, fastigium, mucro, vertex acutissimus Cn: Pinna – Pipa. Konczatoſo [!], albo wierſch murow. Calep 807a.
RS