[zaloguj się]
[pdf]

1. KOPNIK (2) sb m

Fleksja

N sg kopnik (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przełożony, zwierzchnik nad sześćdziesięcioma ludźmi (1): Miáſto ná dźieśiątki rozdźielić: tákże záś ná kopy álbo ná ſtá: áby Dźieśiątnik wiedźiał co ſie w dźiewiąći domiech dźieie: á kopnik álbo ſetnik od dźieśiątnikow GostGosp 146.
*** Dubium (1): Supticius [!], copnyk BartBydg 154.

ZZa