Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KOPRUCH

Następne hasło: [KOPRZYNICA] »

KOPRZYK (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w kopr).

Fleksja

	sg
G	koprzyku
I	koprzyki(e)m

sg G koprzyku (1). ◊ I koprzyki(e)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Dem. od „kopr” ‘Anethum graveolens L.’; tu hipokor. (2)

Dem. od „kopr” ‘Anethum graveolens L.’; tu hipokor. (2): Nuż też záſię ázaż zle ogorecżkow náſolić? tákże też koprzykiem á wiſniowemi álbo dębowemi liſtki przekłádáć/ áby były mocnieyſze. RejZwierc 110v, 110v.

Cf KOPREK

ZZa