« Poprzednie hasło: KORREKTARZ | Następne hasło: KORREKTURA » |
KORREKTOR (5) sb m
k- (3), c- (2); -c- (3), -k- (2); -rr- (4), -r- (1).
Oba o oraz e jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | korrektor | |
D | korrektoróm | |
L | korrektorz(e)ch |
sg N korrektor (1). ◊ pl D korrektoróm (3); -óm (2), -om (1) SarnStat (2 : 1). ◊ L korrektorz(e)ch (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
- Ten, kto poprawia tekst
(5)
- a. Pracownik drukarni (1)
Ten, kto poprawia tekst [corrector – poprawiciel, naprawiacz, polepszacz, napraszczacz Mącz 350b; ‒ poprawca Calep; poprawiacz ‒ corrector Cn] (5): Tom tu dla tego przypomniał/ áby káżdy wiedział/ że kśięgi święte ledá mędrkowie y ledá zá iáką przycżyną/ y v Grekow/ y v Láćiny/ y v Słowian fałſzowáli. Ale iuż o tych piſárzoch y o korektorzech doſyć BudNT przedm b7v; Státut [...] miałby bydź piérwéy po Powiećiech rozeſłány, y potym Korrectoróm podány SarnStat 314, 4v, 600 marg.
a. Pracownik drukarni (1): w drukowániu tey Kroniki moiey tráfiło ſie kilko omyłkow w literach y w ſyllábach niktorych/ czego ſie vſtrzedz nie może [...] Corrector/ by miał ſto oczy w głowie StryjKron 792.
Synonimy: naprawiacz, polepszacz, poprawca, poprawiciel.
Cf KORREKTARZ
AŻ