[zaloguj się]
[pdf]

KORZECZNY (3) ai

o oraz e jasne.

Fleksja
sg
mNkorzeczny
Akorzeczny
pl
N subst korzeczné

sg m N korzeczny (1). ◊ A korzeczny (1). ◊ pl N subst korzeczné (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „korzec” (3):
a. Ważący korzec (1): Modialis, Co czwiertnię waży/ czwiercienny/ korzeczny. Mącz 228d.
b. O kole młyńskim zwanym „korzecznik” i młynie napędzanym tym kołem (2):
Zestawienia: »koło korzeczne« (1): Tedy póydźie tym iednym żłobem wody ták wielé/ że mogą mleć cztérzy kołá korzeczné. Strum G.

»młyn korzeczny« (1): Szérókość Przekopy ták czyń iáko wielé wody potrzebuieſz. Ieſli ná Młyn Korzeczny ná iedno koło/ tedy doſyć Dwa łokćiá. Strum D.

Cf KORCOWY, PUŁKORZECZNY

AŻ