![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BABICA | Następne hasło: BABIEĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BABIĆ (4) vb impf
a jasne.
Fleksja
| inf | babić | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 3 | babi | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | babiła |
inf babić (1). ◊ praes 3 sg babi (1). ◊ praet 3 sg babiła (1). ◊ fut 2 pl będziecie babić (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Pomagać przy porodzie, przyjmować noworodka, zajmować się rodzącą, położnicą; trudnić się położnictwem; obstetricare, obstetricari Cn (4): kiedi ŗękę/ baby/ to ieſt/ ſtaré żony/ a babi/ co po łaćinie obstetricatur: iuż tu inacżéy b bŗmi/ a inacżéy tam JanNKarKoch G2.
babić komu (3): Gdy będźiećie bábić [obstetricaveritis] niewiáſtam Hebreyſkiem/ tám przy ich rodzeniu BibRadzEx 1/16; nietákieć ſą niewiáſty Hebreyſkie iáko Egipſkie: vmieią ony ſamy ſobie bábić SkarŻyw 477. Cf babić komu nad kim.
babić komu nad kim (1): záſię [Diana] bábiłá mátce [Latomie] nád brátem Apollinem/ przeto rzecżoná byłá bogini brzemiennych niewiaſt. BielKron 20v.
LZ