[zaloguj się]

KORZYK (1) sb m

Fleksja

I sg k(o)rzyki(e)m.

stp, Cn, Linde brak.

bot. Corydalis cava (L.) Schw. et K.; kokorycz pusta, bylina leśna z rodziny makowatych (Papaveraceae): Dobrze ieſt podrożnym lodziom [!] mieć żywe ſrebro vmorzone z oliwą á z korzykiem zmieſzawſzy/ ciało pocierać FalZioł IV 16c.

Cf KOKORAK, KOKOREK, KOKORYCZ, KOKORZEC

AL