[zaloguj się]
[pdf]

KOSTRZEWA (1) sb f

Wszystkie samogłoski prawdopodobnie jasne (tak też Cn).

Fleksja
sg
N kostrzewą
G kostrzewy
I kostrzewą

sg [N kostrzewą.] ◊ G kostrzewy. ◊ [I kostrzewą.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

bot. Bromus L.; stokłosa, rodzaj trawy bardzo pospolitej w zasiewach zboż, na ugorach i przydrożach lub Festuca L.; kostrzewa; rodzaj trawy luźnokępkowej bardzo pospolitej w rożnych środowiskach (łąki, pastwiska, zarośla, uprawy); ischaemon, panicum silvestre Cn: kupcá Niechćiey mądrego/ ſzukay ſobie głupcá/ Coby koſtrzewy nie znał y dla rymy [= kataru]/ Nie cżuł ſtęchliny. KlonFlis H2; OWies ieſt też żyto znaieme/ ktori ma ſpoſob dwoiaki/ ieden ſwojſki drugi polny abo płonny. Ten płonny kthory iedni koſtrzewą drudzi owſikiem zową. Cresc 1549 166 (Linde); Koſtrzewá/ Herbum Melica. wilder Fench, ſchwartzer Hirſz SienHerb K2#; Koſtrzewá/ Festuca, lolium. Aegilops Volck Iii.

Cf KOSTRZEW

AKtt