Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KOSTUR

Następne hasło: KOSTUS »

KOSTUREK (2) sb m

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w -ek; tak też Cn).

Fleksja

	sg
N	kosturek
L	kosturku

sg N kosturek (1). ◊ L kosturku (1).

Sł stp brak, Cn s.v. kostur, Linde XVII w.

Znaczenia

Dem. od „kostur”
- 1. Od znacz. ‘laska kościana lub drewniana'’ (1)
- 2. Od znacz. ‘drąg, kij okuty żelazem lub zaostrzony’ (1)

Dem. od „kostur”:

1. Od znacz. ‘laska kościana lub drewniana'’ (1): [Chrystusa] ćieleſnie obecnym cżynią/ ták w niebie iáko w piekle/ ták w kámieniu iáko w ćierniu/ ták w gomołce iáko w grochu/ ták w kobiałce iáko w ſtodole/ ták w Miniſtrowym koſturku/ iáko w iego Miniſtrowney kądźieli. ReszPrz 86.

2. Od znacz. ‘drąg, kij okuty żelazem lub zaostrzony’ (1): Bucentrum ‒ Koſturek ktorim popichaią wołow. Calep 141b.

Cf KOSTUSZEK